FEEL AT HOME…LESS

At the sinful avenue of Recto, an innocent and unfortunate child found his new home in the presence of an abandoned fruit tray.

PROSTITUSYON, EDUKASYON, PAGSAMAHIN!

http://www.google.com.ph/imgres?sa=X&biw=1024&bih=499&tbm=isch&tbnid=IBtl10nA5m_rYM%3A&imgrefurl=http%3A%2F%2Faniruddhn.wordpress.com%2F2012%2F11%2F02%2Fprostitution-legalisation%2Fprostitution-tsy2%2F&docid=RjNrI-WsO1Hy7M&imgurl=http%3A%2F%2Faniruddhn.files.wordpress.com%2F2012%2F11%2Fprostitution-tsy2.jpg&w=649&h=497&ei=acnfUs2fCsmfkAWGh4HoDQ&zoom=1&ved=0CJwCEIQcMEE&iact=rc&dur=340&page=6&start=56&ndsp=12

Tawang-tawa talaga ako nang una kong marinig iyan sa aking kamag-aral, na may kasama pang panghihikayat ang kanyang boses. Teka, huwag kang magalit, isa lamang iyang lumang biro ni Jhecka, bilang pagpapatawa sa palaging isinisigaw ng mga aktibista sa sintang paaralan na, “PUP badyet di sapat, 2 bilyon dapat!” Pag-uyam, kumbaga.

Kahit nagbiro ako sa una para makuha ang atensyon mo, ang mga ganitong bagay ay hindi dapat ginagawang biro. Magbasa.

University belt ang una mong maiisip kapag pinag-usapan natin ang pagpasok sa kolehiyo. Tadtad ng paaralan dito at hindi ko na babanggitin pa isa-isa dahil nga marami sila, hindi lang ang nakikita mo sa UAAP, pati na rin ang iba pang computer at technical schools. Pero hindi lang naman sa U-Belt may mga unibersidad, marami sa Quezon City, sa iba’t ibang probinsya, sa Maynila, at syempre sa Sta. Mesa.

Kaakibat ng pag-aaral ng kolehiyo ang pagkakaroon ng matrikula, pwera pa ang mga bayarin sa tuwing may pagsusulit, mga proyekto at iba pa. Hindi biro ang halagang kailangang bunuin sa pagpasok sa unibersidad. Sa panahon ngayon, at kahit na sa Unibersidad ng Pilipinas na dating halos anim na libo lang ang binabayad kada semestre, sampung taon na ang nakalilipas ay nagbabayad na ng higit sa dalawampung libo ang isang estudyante sa isang semestre. Tanging ang ilang piling state-universities na lang katulad ng PUP (Polytechnic University of the Philippines) ang may tuition fee na masasabing abot-kaya na ng isang nagpapaaral. (At talagang napakaswerte kong nakapasa ako rito).  Samantala, ang matrikula sa mga pribadong unibersidad sa kalakhang Maynila ay hindi bababa sa 25,000Php at naka-depende pa ito sa dami ng units na kailangang i-enroll ng isang estudyante.

Saan ngayong palad ng kung sino man huhugot ng pambayad sa pag-aaral ang mga pobreng mag-aaral?

Prosti-tuition. Prostitusyon na pangtuition. Iyan ang kadalasang nasisilip na sagot ng mga mag-aaral, karamihan ay kababaihan upang makahagilap ng pangmatrikula sa mas madaling pamamaraan. Isa ito sa mga pinakamainit na isyu sa lipunan, bagamat hindi ito ang sobrang “trending topic” ngayon, hindi pa rin mamatay-matay ang salot na ito.

Sa totoo lang, inis na inis talaga ako sa mga sistemang ito pero kailangan ko talaga ikwento. Isa sa mga istilo ng mga estudyanteng kumakapit sa patalim ay ang “laglag-panyo”. Mag-aabang ang isang estudyante, nakapostura at mabango, at maglalaglag ng panyo sa mga matatandang mayayaman at nakakotse na daraan,. Pagkatapos noon ay, alam na, may pang-tuition na siya, yun nga lang, nadaragdagan ang dungis sa danagal niya.  Isa pa ay ang “titig-kindat”. Tatambay lamang ang isang estudyante sa isang  sikat na mall sa Recto na nagsisimula sa letrang “I”, pagkatapos ay kikindat o makikipagtitigan ito sa natipuhang kustomer at voila!  May pambaon na siya, yun nga lang, sira na naman ang puri niya.

Sa aking palagay, ang prosti-tuition ay isa lamang manipestasyon ng mas malalala pang mga sakit ng lipunan.  Ano ang mga sakit na ito? Una, ang kawalan ng prayoritasyon ng gobyerno sa sector ng edukasyon. Dahil medyo mayabang ang ating Pangulo, gusto niyang magtuon ng pansin sa ating pambansang depensa para makipagsabayan sa ibang bansa. Ang badyet na dapat ay inilalaan nang mas malaki sa kabataan ay napupunta lamang sa pambili ng armas na galing sa Amerika upang mas payamanin pa ang bansang umaalipin sa atin na wala naman tayong napapakinabangan. Mistula tayong papet. Ikalawa ang PAGNANAKAW ng mga MAKAKAPAL NA MUKHANG opisyal mula sa kaban ng bayan. Sa totoo lang, kung ako ang masusunod, gusto ko silang ipakagat sa maraming antik, i-wax ang lahat ng buhok sa katawan at ipasunog lahat sa Luneta para hindi na pamarisan. Ikatlo, ang hindi makatarungang paraan na naiisip ng mga estudyante upang makalusot sa kahirapan. Hindi ako nagmamalinis pero MARAMING PARAAN.  Hindi prostitusyon ang kasagutan para makapag-aral ka. Walang madaling paraan sa mahihirap na bagay. Ang mga bagay na madali mong nakukuha ay mabilis ring mawawala. Hindi ko alam kung tama ba ang mga nalalaman ko pero sa huli, ang naiisip ko, walang pag-unlad na mangyayari sa bansa kung ang kabataan ay sinusupot sa mga kaalaman na dapat nilang matutunan, mapa-eskwelahan man o mapa-labas ng paaralan.

“PROSTITUSYON, EDUKASYON, BIGYAN NG SOLUSYON!” Iyan ang sigaw ko ngayon. Marinig kaya ni P-Noy? Ano kayang magandang gawin para mapansin niya ang hinaing ko? Kung maglaglag kaya ako ng panyo sa harap niya, kung saan nakapaloob ang mga sakit ng mga tinatawag na “pag-asa ng bayan,” pupulutin niya kaya?

HINDI SIGURO. NAGTUTULUG-TULUGAN PA. MAHIRAP GISINGIN ANG TAONG AYAW TALAGANG MAGPAGISING.

Resources:

Prostitute, Retrieved Date, January 22, 2014

http://www.google.com.ph/imgres?sa=X&biw=1024&bih=499&tbm=isch&tbnid=IBtl10nA5m_rYM%3A&imgrefurl=http%3A%2F%2Faniruddhn.wordpress.com%2F2012%2F11%2F02%2Fprostitution-legalisation%2Fprostitution-tsy2%2F&docid=RjNrI-WsO1Hy7M&imgurl=http%3A%2F%2Faniruddhn.files.wordpress.com%2F2012%2F11%2Fprostitution-tsy2.jpg&w=649&h=497&ei=acnfUs2fCsmfkAWGh4HoDQ&zoom=1&ved=0CJwCEIQcMEE&iact=rc&dur=340&page=6&start=56&ndsp=12

SILENTLY TRAGIC.

It is advisable to watch it directly on Youtube.

So, here's the link.

http://www.youtube.com/watch?v=ZI7pfpsyeJ0&feature=youtu.be

I'M SORRY.